به یاد بلوط های سوختهی زاگرس که روزی سر سبز بودند،
به یاد آهوهایش که روزی چابک بودند،
به یاد کبک هایش که روزی تیزبال بودندژ
وبه یاد جانداران دیگرش که روزی،زنده بودند...
امیدوارم بعضی ها اهمیت جنگل ها و حیوانات رو درک کنن.
پی نوشت ۱:ممنون از وبلاگ اتاق تاریک که این چالش رو راه انداختن
پی نوشت ۲ضرر زدن به طبیعت ،ضرر زدن به خودمانه...
پی نوشت ۳:باید بیشتر مراقب طبیعت بود...
{محبت نردبان رفعت است،محبت را فراموش نکنید و آن را کوچک نشمارید}.امام علی (ع)
امیدوارم که بعضیااین موضوع رو بفهمن که از محبت خار ها گل می شوند.خیلی های این موضوع رو فراموش کردن.
به قول خواهر زاده ی آقای اسکروچ [در کتاب سرود کریسمس]:ما ها همه میمیریم و خوبی ها مونه که باقی میمونه.
آیا ارزش اینو داره که دل کسی رو بشکنیم یا کسی رو برنجانیم و یا حرص بخوریم؟
به امید اینکه بعضی ها بفهمن که:
زود دیر میشه....
پی نوشت ۱:خوبی بهتر از بدیه.
پی نوشت ۲:بیشتر کار خوب انجام بدیم،حتی کوچک.تا جاویدان باشیم.
